Poesía Xeolocalizada: Camiño da Ponte Vella

 

Nas beiras dun río cristalino

Onde a natureza fala nun murmurio

As árbores bailan ao vento divino,

E os paxaros cantan en coros

 

As augas que flúen con mansedume,

Levan segredos de tempos antigos.

E nos seus recunchos de lume,

Escoitan os ecos dos amigos.

O río é testemuña do tempo,

Que pasa sen parar polo seu leito,

E no seu fluír constante e lento,

Esconde segredos no seu peito.

 

As ondas acariñan a terra,

Eo sol brilla na súa superficie,

O río é vida que se encerra,

Nunha danza eterna de beleza e misterio

Rubén Vázquez Vázquez (2º)